W ciągu świątecznego sezonu 2020 obejrzeliśmy z żoną kilka świątecznych/romantycznych komedii na Netflixie. Bywały zabawne, żenujące, z aktorstwem i scenariuszem typowym dla filmów klasy B, ale każda z nich czymś się broniła. Każda oprócz Christmas Wonderland. Bohaterowie są mało charyzmatyczni, dialogi drętwe, zwrotów akci brak, wątek szkolnej miłości napisany został, takie mam wrażenie, na kolanie.
Najlepsze jest to, że główna bohaterka jest niespełnioną, aczkolwiek, wg twórców, utalentowaną artystką. Dowodzić ma tego scena, w której maluje stodołę z saniami, końmi i powstaje arcydzieło jak... ze świątecznej pocztówki na zaliczenie chyba pierwszego roku w szkole średniej o profilu plastycznym. Wrażenie, jakie wywarł na mnie ten obraz zawarłem w tytule tematu.
Jeśli kogoś z Was przekonam do tego, by odpuścił seans i oszczędził 84 minuty życia, spełnię chociaż jeden dobry, okołoświąteczny uczynek.